Parentshouse, hoe het verder ging!

Parentshouse 2 zal in juni haar deuren openen.

Dat heeft de Parentshousecommissie recentelijk besloten.

De commissie bestaande uit Evelien Awen, Jeroen Bedaux, Martijn van den Dobbelsteen,
Nanda Engel, Wilma Ferwerda, Alexander Noordijk en ondergetekende werd best een beetje overvallen door de ontwikkelingen, die volgden op de officiële opening door
burgemeester Van der Laan in januari jl.
Voor die opening bleek grote aandacht te bestaan bij de media en de wijze, waarop onze burgemeester later het Parentshouse in de Metro promootte, deed daar nog een schepje bovenop.
Daarnaast besteedde het intensief bekeken programma “EenVandaag” een uitvoerig item aan dit project, waarbij ook de directie van woningcorporatie "de Key" en onze stadsdeelvoorzitter Fatima Elatik werden geïnterviewd.

De ontwikkelingen volgden elkaar snel op.
Allereerst bleek de behoefte aan een tweede Parentshouse.
Vervolgens kwam ”de Key” met een prachtig aanbod van een huis, dat dichtbij het huidige Parentshouse is gelegen.
De commissie wilde pas na een jaar bezien of een tweede huis haalbaar was, maar dat bleek niet verantwoord. Toen ook de financiële kant van het verhaal in orde kon worden gemaakt, bleek de opening van Parentshouse 2 wellicht toch eerder mogelijk.
In de komende weken zal het contract met de Key gesloten worden en kan het huis worden ingericht. Gesprekken met de drie nieuwe kandidaat-bewoners zijn reeds gaande en zoals het zich laat aanzien zal Parentshouse 2 in juni haar eerste bewoner konden opnemen.
En daarmee is dan een einde gekomen aan hectische tijd, waarin veel water door de Rijn moest stromen alvorens tot dit resultaat te komen.

 En is de commissie dan trots? Nee, zeker niet. 
De aanleiding tot dit soort huizen is immers toch altijd verdrietig van aard.
Mensen beginnen vol verwachting aan een gezamenlijk leven, krijgen kinderen. Maar dan heel plotseling, of heel geleidelijk sluipt de verwijdering binnen. Mensen gaan niet zomaar uiteen. Er is vaak heel wat gepasseerd. Dan kan het goed zijn, wanneer mensen in zo’n turbulente tijd even de tijd en de ruimte wordt gegund om op adem te komen en met (ex)partner en kinderen te bezien hoe het nu verder moet. Het Parentshouse biedt die mogelijkheid gedurende een jaar. Langer is juridisch niet toegestaan.

We spreken daarom liever niet van “trots”, maar we zijn wel dankbaar, dat we zo een bescheiden bijdrage kunnen leveren.
Een druppeltje op de gloeiende plaat. Een druppeltje, akkoord, maar dat is meer dan niets.
En wellicht vormen meerdere druppels tezamen toch een kleine waterstraal.
Dankbaar mogen we zijn, omdat we wellicht op deze wijze mensen kunnen helpen om weer wat orde te scheppen in hun leven en wonend in de nabijheid van de kinderen uitdrukking te geven aan het gewenste co-ouderschap.

Parentshouse 2 gaat in ieder geval open in de maand juni.

Daarmee heeft het project van De Binnenwaai, KerkopIJburg, een belangrijke mijlpaal bereikt en wellicht zo ook een kleine bijdrage geleverd aan die zo bepleite participatiemaatschappij.
Want u mag best weten, dat de meeste leden van de commissie en ook de bewoners helemaal geen lid zijn de Binnenwaai of van wat voor kerkgenootschap ook.
Het Parentshouse is een project, waarin IJburgers de kerk helpen om met elkaar andere IJburgers weer een beetje op weg te helpen.
Een druppeltje op de gloeiende plaat? Beter gezegd: een druppel!

Namens de Parentshousecommissie,
Rob Visser, dominee van de Binnenwaai